رشته مورد علاقه یا پزشکی و پیراپزشکی ؟ - شما هم بیایید

[mohsen987]

سلام و عرض وقت بخیر خدمت همگی
من امسال پشت کنکوری هستم .
18 سالمه و پسر - دانش اموز زرنگ
علاقه خودم رشته اقتصاد هست
اما توانایی اوردن پزشکی و دندانپزشکی و پرستاری را هم دارم
توانایی اوردن اقتصاد دانشگاه های دولتی برتر تهران رو هم دارم ( شهید بهشتی و علامه طباطبایی و تهران بزرگ و ... )
از نظر وضعیت مالی خانوادگی در سطح عادی قرار داریم ( خانواده تک کارمند )
من خودم از 13 سالگی در زمینه اقتصاد و بورس فعالیت کردم و الان به سطح خوبی هم رسیدم .
ولی چون کنکور دارم نمیتونم پولی از طریق این بازار بدست بیارم ( فعالیت در بورس تمرکز و وقت کافی لازم داره )


من علاقم اقتصاد هست و این رشته هم تقریبا کاری براش موجود نیست ( اگرم باشه وضعیت مناسبی نداره ) اما این علم و تمرکز من روی این رشته باعث میشه بتونم بیشتر در زمینه بورس مطالعه کنم و بررسی کنم ( چون کاملا مرتبط با تحصیلم هستش ) ( مثلا دانشجو پزشکی یا ... قطعا وقت و حوصله کافی برای عالی شدن در این زمینه رو نداره اگرم وقت بزاره به عنوان تفریح و غیر موثر ، به قولی با یه دست دوتا هندونه برندارید )
من نمیخوام از خودم تعریف کنم ولی مطمئنم میتونم درامد داشته باشم ( به طور مثال بعد از چهار سال درامدم بر حسب حداقل تخمین میرسه به 30-40 میلیون تومان در ماه و حتی بیشتر )
اما از یه طرفی شغل ازاد هستش و از ریسکش کمی میترسم که بعدا حسرت بخورم ، اما از یه طرف اگر خوب پیش بره ( نمیگم عالی و تخیلی ) حتی از یه جراح بعد چندسال بیشتر دربیارم شایدم چندبرابر .
از یه طرفم خانوادم راضی نیستن و حتی متوجه میشم اگه برم پزشکی و پیراپزشکی رفتارشون فرق میکنه باهام چه برسه به جایگاه اجتماعی ( هرچند من جایگاه اجتماعی برام مهم نیست مهم دل خودمه )
خانواده میگن خدمت میکنی تو پزشکی و پیراپزشکی به جامعه و مردم ، اما من مطمئنم تو اقتصاد بیشتر میتونم کمک کنم به هم نوعانم .
گاهیم فکر میکنم که پزشکی و پیراپزشکی ریسک نداره و...
در کل دو دل هستم .
لطفا کمکم کنید

[Shidehj]

من سنی ندارم ولی منم بین داروسازی و افسر پلیس شدن مونده بودم. شاید نتونم کمک زیادی بکنم ولی با عقل الآنم میگم دنبال قلبت برو. حتی اگر کاری براش نباشه میتونی بوجودش بیاری. مثلا فکر کن بهترین پزشک شهرت شدی یا هرچی ولی حسرت این رو داری که اگر نکنه اقتصاد می‌رفتی قضیه فرق میکرد یا شاید کسی رو که تو ببینی موفقه و غبطه بخوری بهش. من که بین این دو رشته مونده بودم اومدم به خودم رجوع کردم دیدم واقعا خیلی دوست دارم کارآگاه بشم خیلی ماجراجویی دوست دارم، همه گفتن نمیشه. وقتی بیشتر دیدم، متوجه شدم من توی بعضی شرایط نمیتونم دووم بیام و مناسب من شاید نیست. هنوزم تو فکرم هستش ولی دیدم حتی اگر تلاشی هم نکنم تو درسام نمره های عالی میارم. مثلا من دو ماه به نظرم هیچی نخوندم ولی شاگرد دوم کلاس شدم با معدل ۱۹.۷۱. حالا که برای تو این دو تا راه تقریبا یکسانه، ( ربطی به آینده داشتن و نداشتن نیست، تو استعدادشو داری ) راه قلبتو بگیر و یه جا تو جامعه برای خودت باز کن. وقتی توی راهی باشی که دوسش داری کلی ایده به ذهنت میاد. کلی مسیر... و تو میتونی از اون مسیر لذت ببری حالا هرچقدرم که زمین بخوری. شاید سخته روبرو شدن با خانوادت ولی دنیا برات واینمیسته....
ببخشید اگر زیاد صحبت کردم یا حرفهای بی ربط زدم. امیدوارم کمکی بهت کرده باشم������.